Klasztor Erdene Dzuu wciąż cieszy oczy swoim pięknem.
Powstanie miasta
Koczowniczy styl życia był normalny w tamtych latach, ale kiedy Czyngiz Chan osiągnął status wszechpotężnego władcy, zapragnął osiedlić się w miejscu bardziej przystającym do jego pozycji. Na taki grunt trafiły chińskie propozycje, od których do realizacji był już jedynie krok. Pierwsza powstała Awarga wybudowana po zdobyciu Chin, ale już cztery lata później rozpoczęto tworzenie Karakorum. Miało to miejsce w 1220 roku, ale faktyczna budowa ruszyła dopiero 15 lat później. Jej celem było stworzenie bazy dla wojska i jego wojennych wypadów. Na miejsce wybrano podnóże Gór Changajskich, w dolinie górnego Orchonu. Początek miasta to wielkie skupisko mongolskich namiotów, a właściwa budowa rozpoczęta została w 1935 roku przez Chińczyków, według ich projektów i technologii. Karakorum, jak przystało na stolicę najpotężniejszego imperium, posiadało utwardzone ulice, domy i pałace z ogrzewaniem podłogowym.
Pałac Dziesięciu Tysięcy Lat
Mongołowie byli ludem koczowniczym, mieszkali w namiotach i przebywali na ogromnych, często pustych przestrzeniach i taki styl prezentuje rozplanowanie stolicy. Miasto jest bardzo rozległe, ale budowle są nieduże, z wyjątkiem Tumen Amgalant - Pałacu Dziesięciu Tysięcy Lat, stanowiącego siedzibę wielkiego chana Ugedeja, syna sławnego Chyngiz Chana oraz pałaców wyższych dostojników. Budynki są niezbyt gęsto ustawione, aby zapewnić dużo przestrzeni i swobody poruszania. Dziś z zabytków pozostało niewiele, ale legendy i zapiski opowiadają cuda o bogactwie pałacu chana. Zgodnie z opisami na pałacowym dziedzińcu stało drzewo ze srebra oparte na czterech srebrnych lwach, zwieńczone postacią złotego, dmącego w róg anioła. Z korony drzewa zwieszały się cztery srebrne węże, z których jeden pluł winem, drugi kumysem, trzeci miodem pitnym, a czwarty sake. Te opisy dobitnie świadczą o pijackich upodobaniach wielkiego chana. Był on tak rozmiłowany w piciu, ze członkowie rodziny musieli nałożyć na niego ograniczenia w postaci ilości wypitych w ciągu dnia dzbanów i dobrze tego zakazu pilnować.
Inne budynki
Poza Pałacem Dziesięciu Tysięcy Lat w mieście stały też dwa inne pałace, przeznaczone dla braci, starszego Czagataja i młodszego Tołuja oraz szereg bogatych budowli dla mongolskich arystokratów i dzieci Ugedeja, wśród nich przyszłego wielkiego chana Gujuka oraz Kadana. Cechą charakterystyczną były cztery żółwie na rogach pałaców, symbolizujące Bixi – pierwszego syna Smoka. Żółwie do dziś można oglądać na terenie ruin. Dawniej na grzbietach żółwi były wysokie kolumny zwieńczone latarniami. W mieście można było tez znaleźć świątynie różnych wyznań – chrześcijańskie, buddyjskie i meczety, co świadczyło o tolerancji religijnej. Piękne i bogate budowle jednak niezbyt długo służyły swoim mieszkańcom, ponieważ już w 1264 roku stolicę przeniesiono do Pekinu. W 1388 roku wojska Mingów zdobyły i zrównały z ziemią Karakorum, stolicę znienawidzonych Mongołów. Wprawdzie w 1415 roku kurułtaj (rada wodzów) ustaliła, że Karakorum trzeba odbudować, jednak takich prac nie podjęto, a zrujnowane miasto zamieszkiwali nieliczni tubylcy do końca XVI wieku.
Klasztor Erdene Dzuu i ruiny
W 1585 roku na skraju ruin stolicy władców najpotężniejszego imperium wszechczasów powstał pierwszy w Mongolii klasztor lamaistyczny Erdene Dzuu. Do budowy posłużyły kamienie z Karakorum. Dziś jedynie ten obiekt można podziwiać w pełnej okazałości, bowiem z samego miasta Karakorum pozostały jedynie zarysy fundamentów i nieliczne pozostałości murów czy rzeźb. Jego kształt doskonale widać z powietrza. Najlepiej zachowały się do dziś wielkie kamienne żółwie. Na terenie wykopalisk znaleziono tez naczynia i monety z tamtych czasów.
Mongolia - miasta
|
Mongolia - co warto wiedzieć
Historyczne miasto Karakorum - dodaj komentarz:
| Lovetotravel Kontakt | ||||